ببینید | غذاهای خیابانی معروف تهران قدیم چه بود؟
تاریخ انتشار: ۲ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۶۷۹۳۵۱
همشهری آنلاین - مریم باقرپور: غذاهای خیابانی در تهران قدیم بیشتر به غذاهای خانگی شباهت داشت تا فست فودهای پُرکالری غربی. در واقع بر خلاف تصوری که مردم از غذاهای خیابانی دارند، در تهران قدیم فروشنده سعی میکرد بهترین مواد خوراکی هر فصل را با قیمت کمتر بفروشد. این غذاها بیشتر توسط مسافران یا مردمی که در شهر تردد میکردند خریداری میشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
قصههای خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
سیبزمینی و تخممرغ پختهسیبزمینی و تخممرغ پخته در فصل زمستان یکی از خوشمزهترین و مقویترین غذای خیابانی تهران بود که همراه با نمک، فلفل، ادویه تند، گاهی گوجه، کره و خیار سرو میشد. فروشندهها تخممرغ و سیبزمینیها را در قابلمههای بزرگ مِسی بهصورت مجزا نگه میداشتند و به مراکز پُر تردد مانند سینماها، پارکها و پایانههای حملونقل میرفتند.
نان و پنیرنان و پنیر محلی از غذاهای خیابانی و نوستالژیک تهران قدیم بود. فروشندهها این مواد غذایی را داخل یک جعبه بزرگ یا کیسههای مخصوص حمل میکردند. اوج فروش این دسته از کاسبان نزدیک صبح و غروب بود که مردم به دنبال میان وعده مناسب بودند. البته در تابستان نان و پنیر جزو پرطرفدارترین غذاهای تهران به حساب میآمد.
باقالی پختهباقالیهای پخته داغ داغ در ظرفهای مخصوص با ادویههای مخصوص مانند فلفل قرمز در غذاهای خیابانی طرفداران زیادی داشت. اوج فروش باقالیفروشها در فصل سرما بود. چرخیهای باقالی فروش امروزی ناشی از گذشته است.
لبو یا شلغم پختهدر تهران قدیم به محض سرد شدن هوا لبوفروشها یا شلغمفروشها با گاریهای مخصوص خود به خیابانها میآمدند. گاری لبوفروشها طوری بود که زیر مجمع آن را با زغال یا وسایل گرمایشی گرم نگه میداشت تا لبوها سرد نشده و آرام آرام مغز پخته شوند.
آب تمشک، آلبالو و زرشکدر تهران قدیم با شروع فصل گرما فروشندگان به جای فروختن مواد غذایی مانند لبو، تخممرغ یا شلغم سراغ غذاهای مناسب هوای گرم میرفتند. آنها شربتهای خانگی را در لیوانهای بزرگ و مشبک شیشهای یا لیوانهای مسی با یخ فراوان در به مردم میفروختند که آب زرشک، آلبالو و تمشک برخی از آنها بود.
شاتوت یا توتمیوه تمشک، شاتوت و توت یکی از مهمترین محصولات باغی در تهران بود. تاجایی که سوغاتیهای مهم تهران انواع توت قرمز، توت سفید یا به اصطلاح قدیمیها «توت صابونی» بود. در فصل برداشت توت دکههای غذاهای خیابانی تهران از میوههای فصلی و نوبرانه بهاری پُر میشد و فروشندهها توت را در مجمع بزرگی میریختند. گاهی توتها را در کیسههای کاغذی یا ظروف غذاخوری میریختند.
بامیه خوراکیبرخلاف تصور گردشگران که فکر میکنند بامیهها جزو شیرینیهای مرسوم شهرهای کشور ترکیه مانند استانبول هستند، در گذشته انواع بامیهها در تهران قدیم طبخ میشد و جزو محبوبترین شیرینیها بود. این بامیهها با شهد بسیار شیرین طعم خانگی داشتند.
سمبوسهسمبوسهها طرفداران زیادی داشت و در هر شهر ایران به شکل متفاوتی تهیه میشد. در تهران قدیم هم گوشت را با سبزیجات طعمدار و بهعنوان مایع میانی استفاده میکردند. سمبوسه نسبت به غذاهای خیابانی دیگر در تهران قدیم گرانتر بود.
جگر و جغر بغورخوراک جگر یا جَغَور بَغور (جغول بغول- چغور پغور) یکی دیگر از غذاهای خیابانی محبوب تهرانیها بود که جزو غذاهای خیابانی لوکس و مقوی به حساب میآمد. فروش این خوراک را در مناطق تفریحی تهران بیشتر بود.
آشدر گذشته و در فصل سرما بسیاری از فروشندگان دورهگرد آش خانگی تهیه کرده و آنها را در دیگهای بزرگی حمل میکردند. این دیگها به گونهای بود تا آش سرد نشود. فروشنده در کنار کاسههای گود در ظرفهای جداگانه کشک، سیر داغ، پیاز داغ و نعنا داغ میریخت.
پژوهشگر غذاهای تهران: خوراکها عامل کاریابی و ارتباط مردم بود | طهرونیها چه میخوردند؟ | غذاهای اصیل پایتخت را بشناسید گفتوگو با کارشناس غذا و داور مسابقههای آشپزی: چطور یک خوراکی در پی تصاحب جایگاه اشکنه و آش تهرانیهابود؟ | وقتی آشپزیهای کوچه بازاری رونق گرفت آداب مهربانی ساکنان تهران قدیم | از «دهان چشان» تا «تکه همسایگی» و «لقمه مفتکی» | هوس غذا به دل هیچکس نماند ماجرای خواندنی دو آشی که قدیمیهای تهران میپختند | روایت یک تاریخپژوه و تهرانشناس را دراینباره بخوانید مربی و کارشناس آشپزی ایرانی: فینگرفود و پیتزای ایرانی هم داریم| تهران مهد غذاهای فراموششده است روایت یکی از نوادگان مظفرالدینشاه درباره غذای تهرانیهای قدیم و آداب مهمانداری؛ از دلمه لذیذ تا غذاهای فصلی فراموششده اینفوگرافیک | ۱۰ خوراکی ثبت ملی شده پایتخت را بشناسیم | ۸۰۰ سال قبل نان لواش در تهران چگونه پخته میشد؟ وعدههای غذایی در تهران قدیم | «ناهار قلیان» از ناهار جدا بود غذاهای گمشده در شمیران ۳هزار و ۵۰۰ساله کدامند؟ | از والکپلو تا سمنوپزان و از پلو بهتر کد خبر 729698 برچسبها خواص مواد غذایی مواد غذایی تهران قدیم هویت شهری همشهری محله کالری فست فودمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: خواص مواد غذایی مواد غذایی تهران قدیم هویت شهری همشهری محله کالری فست فود غذاهای خیابانی تهران قدیم مواد غذایی تخم مرغ فروش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۷۹۳۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یک افسر روسی، مسئول آموزش رانندگان در تهران قدیم!
در خیابان وحدت اسلامی لابهلای ساختمانهای قدیمی و آجری که این روزها بسیاری از آنها لباس فرسودگی بر تن کردند و حتی بعضی از آنها متروکه هم شدهاند، تقاطع چهارراه مولوی یک ساختمان با نمای آجربهمنی رنگ و رو رفته قرار دارد که سردر آن یک کاشی آبی رنگ با نام «پرستو» حک شده است.
به گزارش همشهری آنلاین، اینجا یکی نخستین آموزشگاههای تعلیم رانندگی شهر تهران است. «سیدعباس حسینی» نویسنده کتاب «این اتولی که من میگم» در این باره میگوید: «قدیمها برای مردم تکرار واژه و تلفظ کلمه اتومبیل کمی سخت بود. به همین دلیل، اتوموبیل میان مردم به اتول معروف بود. با وضع قوانین راهنمایی و رانندگی برای راندن اتول، ایده راهاندازی آموزشگاه تعلیم رانندگی در ذهن یک عده از نظمیهچیهای تهران جان گرفت؛ ایدهای که سال ۱۳۱۸ بانی راهاندازی آموزشگاه تعلیم رانندگی پرستو شد.»
به گفته حسینی، قبل از راهاندازی آموزشگاه پرستو به مدت خیلی کوتاه اوایل ۱۳۰۰ سال آموزشگاهی توسط چند نفر از کارشناسان امور اتومبیل راهاندازی شد. بانیان این آموزشگاه عبارت بودند از محمدتقیخان مکانیسین، نخستین مکانیک رسمی کشور که از دولت وقت نشان علمی دریافت کرده بود و کارگاه مکانیکی در خیابان چراغبرق داشت، مرحوم علی پرستو، نظمیه چی، منصورخان مستوفی، کارشناس اداره نظمیه تهران، علیاکبر رحیمیپور بهعنوان مربی و مسئول آموزش رانندگان یک افسر روسی که سرپرستی این گروه را هم برعهده داشت. این گروه ۵ نفره بهصورت شراکتی آموزشگاه تعلیم رانندگی را دایر کردند که شغل دوم آنها محسوب میشد. این آموزشگاه خیلی زود منحل شد.»
این نویسنده در ادامه اضافه میکند: «ایران نخستین کشور خاورمیانه بود که پذیرای خودرو شد و به نحوی آموزشگاه پرستو نخستین مرکز تعلیم رانندگی در خاورمیانه هم محسوب میشود. چند سال بعد از تعطیلی نخستین آموزشگاه تعلیم رانندگی، مرحوم علی پرستو از افراد صاحبمنصب نظمیه، بانی آموزشگاه تعلیم رانندگی پرستو در مکان فعلیاش میشود. این آموزشگاه رانندگی زمانی دفتر چاپ روزنامه بود. وجود ابزار چاپ در همین آموزشگاه امکان چاپ کتاب را هم فراهم میکرد. وقتی هم که دفتر روزنامه شد آموزشگاه تعلیم رانندگی و در کنارش تعمیر خودرو و کتابهای آموزش تعمیر خودرو هم داخل همین مجموعه چاپ میشد. کتابهایی که حتی برای مدتی نایاب شد.» آموزشگاه تعلیم رانندگی پرستو جایی که بسیاری از چهرههای شاخص شهر تهران و کشور بهویژه پدربزرگها و مادربزرگهایمان گواهینامه گرفتند و به قول قدیمیها اتولران شدند.